تنها راهكار موفقيت در اجراي طرح پزشك خانواده تخصصي شدن آن است،چون اگر نظام سلامت كارآمد مي خواهيم بايد امور پزشكي تخصصي شود.
تاريخچه پزشك خانواده به سالهاي پس از جنگ جهاني دوم برمي گردد.هنگامي كه با افزايش تخصص هاي پزشكي،پزشكان عمومي به انزوا مي رفتند.براي حل اين معضل در آمريكا،در سال 1969 بورد پزشكي خانواده به رسميت شناخته شد.در سال 1972 آكادمي پزشكي آمريكا به آكادمي پزشك خانواده تغيير نام داد.در پي اين تحولات،كشورهاي ديگري چون كانادا،انگلستان،چين،ويتنام،تايلند، ژاپن، عربستان،فلسطين و 60 كشور ديگرنيز به اين برنامه پيوستند.
شرايط كنوني كشور ما،با توجه به مشكلات بهداشتي و شيوع برخي بيماريهاي عفوني و قلبي-عروقي حاكي از ضرورت توجه هر چه تخصصي تر به پزشكي خانواده است.از سوي ديگر،ظرفيت گشوده اي براي توان بالقوه پزشكان عمومي بيكار است كه با بازآموزي آنها مي توان بيش از 10 هزار نفر پزشك عمومي به شكل تخصصي تر و كاراتري به كار گرفت.
هزينه هاي بالاي درمان و بستري شدن در بيمارستان ها و هزينه هاي بالاي رفت و آمد مردم روستاها و شهرهاي كوچك به شهرهاي بزرگ،ضرورت نگاه تخصصي به پزشك خانواده است.
بنا به گزارش وزارت بهداشت از 2 سال پيش تا كنون اين پزشكان تا كنون اين پزشكان در 3500 مركز بهداشتي- درماني كشور مستقر شده اند و كوشيده شد تا حز نگاه درمانگر،حفظ سلامت مردم نيز ملاك اين فعاليت باشد.
طرح پزشك خانواده در روستاها با هدف دسترسي آسان روستائيان به پزشك،بهره مندي عادلانه روستائيان از امكانات عمومي و كمك به ساماندهي خدمات سرپايي بيماران روستاطراحي شده است.
با اين حال در ميان روستاييان بايد روحيه اطمينان كامل به پزشكان خانواده به وجود آيد،تا اصراري بر اعزام پزشك متخصص نداشته باشند و بدانند در صورت نياز پزشكان خانواده آنها را به متخصصان ارجاع خواهند داد.
بدين ترتيب بحث بي اعتمادي روستائيان به پزشك خانواده،معضل بزرگي است كه اگر در مورد اين بعد از طرح برنامه ريزي و آگاه سازي لازم نباشد موجب مراجعه خودسرانه آنها به متخصصان و هدر رفتن سرمايه ها و نابساماني كامل در اجراي طرح هاي اين چنيني خواهد بود.
در نهايت اجراي درست طرح پزشك خانواده وشكل گيري اين تخصص در مجموعه درمان و آموزش سلامت كشور موجب كاهش 20 درصد نيازهاي اين بخش ها خواهد بود.چنين چيزي به معناي كاستن بخش عظيمي از هزينه هاي درمان،نقل و انتقال،سفرهاي شهري و روستايي يا برخي ناكارآمدي خواهد شد.
در نهايت عملكرد پزشك خانواده منجر به تشكيل پرنده سلامت و درمان براي افراد زير پوشش خواهد شد.چنين مسئله اي همچون يك جامعه آماري و اطلاعاتي دسترس و بهنگام در شبكه درماني،آماري و مطالعاتي خواهد بود.
شهرستان خمير نيز با داشتن مركز بهداشتي- درماني شامل مركز پل،خمير ،كشار،كهورستان،رويدر و با جمعيتي بالغ بر 52232 نفر، در حال حاضر با بكارگيري 8 پزشك و ماما مشمول اين طرح مي باشد.
م. يوسف زاده كارشناس گسترش شبكه
تاريخچه پزشك خانواده به سالهاي پس از جنگ جهاني دوم برمي گردد.هنگامي كه با افزايش تخصص هاي پزشكي،پزشكان عمومي به انزوا مي رفتند.براي حل اين معضل در آمريكا،در سال 1969 بورد پزشكي خانواده به رسميت شناخته شد.در سال 1972 آكادمي پزشكي آمريكا به آكادمي پزشك خانواده تغيير نام داد.در پي اين تحولات،كشورهاي ديگري چون كانادا،انگلستان،چين،ويتنام،تايلند، ژاپن، عربستان،فلسطين و 60 كشور ديگرنيز به اين برنامه پيوستند.
شرايط كنوني كشور ما،با توجه به مشكلات بهداشتي و شيوع برخي بيماريهاي عفوني و قلبي-عروقي حاكي از ضرورت توجه هر چه تخصصي تر به پزشكي خانواده است.از سوي ديگر،ظرفيت گشوده اي براي توان بالقوه پزشكان عمومي بيكار است كه با بازآموزي آنها مي توان بيش از 10 هزار نفر پزشك عمومي به شكل تخصصي تر و كاراتري به كار گرفت.
هزينه هاي بالاي درمان و بستري شدن در بيمارستان ها و هزينه هاي بالاي رفت و آمد مردم روستاها و شهرهاي كوچك به شهرهاي بزرگ،ضرورت نگاه تخصصي به پزشك خانواده است.
بنا به گزارش وزارت بهداشت از 2 سال پيش تا كنون اين پزشكان تا كنون اين پزشكان در 3500 مركز بهداشتي- درماني كشور مستقر شده اند و كوشيده شد تا حز نگاه درمانگر،حفظ سلامت مردم نيز ملاك اين فعاليت باشد.
طرح پزشك خانواده در روستاها با هدف دسترسي آسان روستائيان به پزشك،بهره مندي عادلانه روستائيان از امكانات عمومي و كمك به ساماندهي خدمات سرپايي بيماران روستاطراحي شده است.
با اين حال در ميان روستاييان بايد روحيه اطمينان كامل به پزشكان خانواده به وجود آيد،تا اصراري بر اعزام پزشك متخصص نداشته باشند و بدانند در صورت نياز پزشكان خانواده آنها را به متخصصان ارجاع خواهند داد.
بدين ترتيب بحث بي اعتمادي روستائيان به پزشك خانواده،معضل بزرگي است كه اگر در مورد اين بعد از طرح برنامه ريزي و آگاه سازي لازم نباشد موجب مراجعه خودسرانه آنها به متخصصان و هدر رفتن سرمايه ها و نابساماني كامل در اجراي طرح هاي اين چنيني خواهد بود.
در نهايت اجراي درست طرح پزشك خانواده وشكل گيري اين تخصص در مجموعه درمان و آموزش سلامت كشور موجب كاهش 20 درصد نيازهاي اين بخش ها خواهد بود.چنين چيزي به معناي كاستن بخش عظيمي از هزينه هاي درمان،نقل و انتقال،سفرهاي شهري و روستايي يا برخي ناكارآمدي خواهد شد.
در نهايت عملكرد پزشك خانواده منجر به تشكيل پرنده سلامت و درمان براي افراد زير پوشش خواهد شد.چنين مسئله اي همچون يك جامعه آماري و اطلاعاتي دسترس و بهنگام در شبكه درماني،آماري و مطالعاتي خواهد بود.
شهرستان خمير نيز با داشتن مركز بهداشتي- درماني شامل مركز پل،خمير ،كشار،كهورستان،رويدر و با جمعيتي بالغ بر 52232 نفر، در حال حاضر با بكارگيري 8 پزشك و ماما مشمول اين طرح مي باشد.
م. يوسف زاده كارشناس گسترش شبكه
